رهاشدگی

رابطه عاطفی در افراد مبتلا به تله رهاشدگی

روابط عشقی در افراد مبتلا به تله رهاشدگی ممکن است به یک سری ویژگی‌ها و چالش‌ها تازه‌ای منجر شود. این وضعیت معمولاً با مشکلاتی همچون نگرانی‌های امنیتی و عدم اعتماد به نفس در روابط عاطفی همراه است. در ادامه به برخی از ویژگی‌ها و راهکارهای ممکن برای بهبود و تقویت روابط عشقی افراد مبتلا به تله رهاشدگی اشاره می‌کنم:

    تربیت امنیت عاطفی: این افراد نیاز دارند تا به تقویت امنیت عاطفی خود بپردازند. این می‌تواند از طریق مشاوره روانشناسی یا پشتیبانی از دیگران انجام شود. توانایی درک و مدیریت احساسات از مهارت‌های مهم در این زمینه است.

    ارتباط با افراد متعهد: افراد مبتلا به تله رهاشدگی ممکن است به طور ناخودآگاه به افراد بی‌تعهد جذب شوند. برای بهبود وضعیت، می‌توانند تلاش کنند تا به افرادی با استقامت و تعهد به روابط عشقی نزدیک شوند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا از روابط پایدارتری بهره‌مند شوند.

    آموزش مهارت‌های ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر و اصولی با شریک عاشقانه بسیار مهم است. افراد مبتلا به تله رهاشدگی ممکن است مشکلات در این زمینه داشته باشند. آموزش مهارت‌های ارتباطی و تبادل بازخورد می‌تواند بهبود بیاورد.

    توجه به خود: افراد با تله رهاشدگی نیاز دارند تا به خودشان توجه کنند و از رویه‌های خودآگاهی استفاده کنند. این کمک می‌کند تا بهتر از احساسات و نیازهای خود آگاه شوند.

    جستجوی کمک حرفه‌ای: اگر مشکلات عاطفی و روابط به مرز قابلیت مدیریت شما برسد، بهتر است با مشاور یا روانشناس متخصص در این زمینه مشوره و کمک بگیرید.

باید توجه داشت که مسائل عاطفی پیچیده هستند و هر فردی ممکن است نیازها و وضعیت‌های متفاوتی داشته باشد. به همین دلیل، مشوره حرفه‌ای و تلاش برای توسعه توانایی‌های شخصی و ارتباطی می‌تواند به بهبود و تقویت روابط عاشقانه این افراد کمک کند.

تأثیر طرحواره رهاشدگی بر روابط فرد

طرحواره رهاشدگی تأثیر عمیقی بر روابط فردی دارد و می‌تواند به شکل‌های مختلف روی آنها اثر بگذارد:

    ترس از رابطه گرفتار: افراد مبتلا به طرحواره رهاشدگی ممکن است از شروع روابط جدی و عاطفی اجتناب کنند. آنها ممکن است نتوانند به راحتی به روابط اعتماد کنند و برای جلوگیری از از دست دادن رابطه، به دیگران اجازه ندهند به خوبی آنها را بشناسند. این ترس می‌تواند باعث تعداد کمتری از روابط معنی‌دار شود.

    رفتار‌های اغراق‌آمیز: افراد مبتلا به این طرحواره ممکن است در روابط خود رفتارهای اغراق‌آمیزی از خود نشان دهند. آنها به دنبال تصدیق مداوم از طرف شریک خود هستند و این می‌تواند به نگرانی‌ها، تنش‌ها و در نتیجه تخریب روابط منجر شود.

    خودسازی بیش از حد: افراد مبتلا به طرحواره رهاشدگی ممکن است بیش از حد به خود بی‌نیازی و خودسازی اهمیت دهند. آنها ممکن است برای تأیید و محبت دائمی از طرف دیگران، به خود فشار زیادی وارد کنند.

    ترس از رهایی: این طرحواره ممکن است باعث ترس از تنهایی و رهایی شود. افراد درگیر این طرح ممکن است تصور کنند که به تنهایی ناتوان خواهند بود و همیشه به فردی دیگر وابسته باشند.

    تضاد در روابط: ترتیب دادن به این طرحواره ممکن است به تضاد در روابط منجر شود. افراد ممکن است بارها رفتارهای متناقضی از خود نشان دهند و این می‌تواند روابط را پیچیده کند.

برای مدیریت طرحواره رهاشدگی و بهبود روابط فردی، معمولاً نیاز به کمک مشاوره روان‌شناسی یا روان‌درمانی دارید تا به درک عمیق‌تری از این مسئله برسید و راه‌های موثری برای مقابله با آن و تغییر الگوهای ذهنی و رفتاری خود پیدا کنید.

علائم طرحواره رهاشدگی چیست؟

طرحواره رهاشدگی یک وضعیت روانی است که معمولاً با احساساتی مثل بی‌اهمیتی، ناامیدی و بی‌انگیزگی همراه است. افرادی که تجربه طرحواره رهاشدگی دارند، اغلب از فعالیت‌ها و مسئولیت‌های روزمره خود به دلیل کمبود انگیزه و انرژی اجتناب می‌کنند. علائم طرحواره رهاشدگی ممکن است عبارت باشند از:

    کاهش علاقه و انگیزه: افراد ممکن است به فعالیت‌هایی که در گذشته از آن لذت می‌بردند، علاقه کمتری نشان دهند. انگیزه برای انجام کارها و تعهد به مسئولیت‌ها نیز کاهش می‌یابد.

    کمبود انرژی: احساس کمبود انرژی و خستگی مداوم معمولی در افراد با طرحواره رهاشدگی دیده می‌شود. این افراد اغلب احساس می‌کنند که هیچ انرژیی برای انجام کارها ندارند.

    تغییرات در خواب و خوراک: افراد ممکن است با مشکلات خوابی مانند اختلالات در خواب یا بی‌اشتهایی مواجه شوند. برخی از افراد نیز به خوردن بیش از حد یا کمتر از حد علاقه نشان می‌دهند.

    تغییرات در وزن: نوع تغییرات در وزن (افزایش یا کاهش) نیز معمولاً با طرحواره رهاشدگی مرتبط است.

    احساس بی‌اهمیتی: افراد ممکن است احساس کنند که زندگی ندارد یا کارهایشان بی‌اهمیت هستند.

    انزوا: افراد با طرحواره رهاشدگی ممکن است به انزوا پناه ببرند و از تعامل با دیگران دوری کنند.

    افکار منفی: تمایل به اندیشیدن در مورد اتفاقات و وضعیت‌ها به صورت منفی و پیش‌بینی بدبینانه رخ می‌دهد.

    اضطراب و افسردگی: افراد با طرحواره رهاشدگی ممکن است از اضطراب و افسردگی رنج ببرند و نسبت به مشکلات زندگی خود بی‌تفاوت باشند.

در صورتی که شما یا کسی که می‌شناسید با این نشانه‌ها مواجه شده و این وضعیت به مدت طولانی ادامه داشته باشد و توانائی انجام وظایف روزمره یا بهبود وضعیت روانی را نداشته باشید، مهم است که به یک متخصص روانشناس مراجعه کنید تا به شما کمک کند تا از این وضعیت خارج شوید و مشکلات را مدیریت کنید.
در برخی موارد، ممکن است نیاز به مشاوره و درمان حرفه‌ای داشته باشید.

چه کسانی مبتلا میشوند؟

طرحواره رهاشدگی (یا افسردگی معتادانه) می‌تواند افراد مختلفی را درگیر کند. عوامل متعددی ممکن است در ایجاد این وضعیت نقش داشته باشند. برخی از عواملی که می‌توانند افراد را به آسیب‌پذیری نسبت به طرحواره رهاشدگی ترغیب کنند عبارتند از:

    تاریخچه افسردگی یا اختلالات روانی: افرادی که قبلاً تجربه افسردگی، اضطراب، یا دیگر اختلالات روانی داشته‌اند، ممکن است بیشتر در معرض خطر طرحواره رهاشدگی باشند.

    اعتیاد به مواد مخدر: افرادی که به مواد مخدر و الکل اعتیاد دارند، ممکن است به عنوان یک راه برای مقابله با افسردگی و استرس از طریق مصرف مواد به طرحواره رهاشدگی درآیند.

    محیط اجتماعی: عواملی مانند شرایط اجتماعی نامناسب، فشارهای اجتماعی، انزوا از دیگران و عدم حمایت اجتماعی می‌توانند افراد را به طرحواره رهاشدگی سوق دهند.

    مشکلات اقتصادی: مشکلات مالی و اقتصادی می‌توانند عاملی باشند که افراد را به احساس ناامیدی و بی‌اهمیتی و در نتیجه به طرحواره رهاشدگی بیاندازند.

    عدم موفقیت در زندگی: تجربه تکراری شکست‌ها و عدم موفقیت‌ها در زندگی می‌تواند باعث افسردگی و رهاشدگی شود.

    مشکلات جسمانی: بیماری‌ها یا مشکلات جسمانی ممکن است منجر به کاهش انرژی و رهاشدگی شوند.

    وراثت: عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند نقشی در افزایش خطر ابتلا به افسردگی و رهاشدگی داشته باشند.

    مصرف داروهای تاثیرگذار بر روحیه: برخی داروها، از جمله داروهایی که برای مدیریت درد یا برخی اختلالات جسمانی استفاده می‌شوند، ممکن است تاثیرات جانبی افسردگی و رهاشدگی داشته باشند.

توجه داشته باشید که افراد با این عوامل در معرض خطر ابتلا به طرحواره رهاشدگی هستند، اما این نهایتاً نمی‌آید که همه آنها مسئله‌ای را تجربه کنند. همچنین، افرادی که از افسردگی یا رهاشدگی رنج می‌برند، می‌توانند با مشاوره و درمان مناسب بهبود یابند.